Poznaj sposoby gięcia plexi

Plexi, czyli szkło akrylowe, to tworzywo sztuczne wyróżniające się wysoką przezroczystością, odpornością na uszkodzenia mechaniczne i łatwością obróbki. Ze względu na swoje właściwości, materiał ten znalazł szerokie zastosowanie w reklamie, dekoracjach, meblarstwie czy przemyśle. Jedną z najczęściej stosowanych metod jego przekształcania jest gięcie. Proces ten pozwala nadawać plexi określone kształty bez ryzyka pękania czy trwałego osłabienia struktury. Aby uzyskać odpowiedni efekt, konieczne jest wykorzystanie odpowiednich technik oraz zachowanie kontroli nad temperaturą i czasem nagrzewania. Gięcie plexi jest dostępne w ofercie firmy Pleximac. Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Gięcie liniowe z użyciem grzałki oporowej

Jedną z najpopularniejszych metod gięcia plexi jest nagrzewanie wzdłuż wyznaczonej linii przy pomocy grzałki oporowej. Proces ten polega na umieszczeniu arkusza nad wąską listwą grzewczą, która równomiernie podgrzewa materiał w wybranym miejscu. Po osiągnięciu odpowiedniej temperatury plexi staje się plastyczna i możliwa do uformowania w pożądany kąt. Technika ta jest szczególnie przydatna przy tworzeniu zgięć pod kątem prostym, wykorzystywanych np. w produkcji stojaków reklamowych czy ekspozytorów. Istotne jest, aby materiał nie był przegrzewany – zbyt wysoka temperatura może prowadzić do przypaleń lub deformacji powierzchni. Po uformowaniu, tworzywo należy unieruchomić w odpowiedniej pozycji do momentu wystudzenia, co zapewnia trwałość uzyskanego kształtu. Przy większych grubościach plexi konieczne może być podgrzewanie obustronne, aby ciepło dotarło do środka płyty i umożliwiło równomierne gięcie.

Formowanie termiczne w piecu konwekcyjnym lub na formie

W przypadku bardziej zaawansowanych projektów, gdzie wymagane są obłe kształty lub wielopłaszczyznowe zaokrąglenia, stosuje się formowanie termiczne. Proces ten polega na nagrzaniu całego arkusza plexi w piecu konwekcyjnym, gdzie temperatura rozkłada się równomiernie na całej powierzchni materiału. Po zmiękczeniu tworzywo umieszczane jest na wcześniej przygotowanej formie, która nadaje mu odpowiedni kształt. Po ostygnięciu materiał zachowuje nową formę, nie wymagając dodatkowych zabiegów utrwalających. Metoda ta znajduje zastosowanie przy produkcji kopuł, elementów osłonowych czy detali o nieregularnych konturach. Wykorzystanie form pozwala na osiągnięcie wysokiej powtarzalności oraz precyzji, co ma znaczenie w produkcji seryjnej.